ด้วยเด็กออทิสติกปัญหาทางพฤติกรรมและการสื่อสาร จะส่งผลกระทบต่อการทำกิจกรรมต่างๆในชีวิต แม้จะเป็นกิจกรรมง่ายๆก็ต้องความพยายามสูง ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ จึงมักแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม เมื่ออยู่ในสภาพแวดล้อมที่บ้านและโรงเรียน ดังนี้ 

บ้าน

• ทำความเข้าใจได้ค่อนข้างยาก
• ในห้องครัวเมื่อคุณแม่ทำอาหารทำให้มีกลิ่นฉุน เด็กออทิสติกที่รับกลิ่นได้เร็วกว่าปกติจะไม่ชอบ
• มักหงุดหงิดได้ง่ายหากสภาพแวดล้อมเปลี่ยนแปลง (เช่น ในช่วงเทศกาลมีคนเยอะหรือหากมีเฟอร์นิเจอร์ใหม่เข้ามาในบ้าน)
• รู้สึกหงุดหงิด ไม่อยากต้องรับเมื่อมีแขกมาที่บ้าน
• การเปลี่ยนกลิ่นน้ำหอมหรือผงซักฟอกกลิ่นใหม่ ส่งผลให้เด็กเกิดอาการกระสับกระส่าย อยู่ไม่นิ่ง
• ในห้องนอนมีแสงส่องเข้ามาในห้องทำให้นอนหลับยาก

โรงเรียน

• สิ่งแวดล้อมในห้องเรียนหากไม่เหมาะสมกับเด็ก อาจทำให้เด็กออทิสติกไม่สามารถอยู่ร่วมได้
• ต้องมีตารางกิจวัตรประจำวันที่แน่นอน เปลี่ยนแปลงไม่ค่อยได้
• การเปลี่ยนครูผู้สอนอาจทำให้เด็กออทิสติกรู้สึกเป็นทุกข์
• เด็กออทิสติกมักยึดติดสิ่งของภายในห้องเรียน
• ไม่มีเพื่อน เข้ากับเพื่อนได้ยาก
• ไม่ชอบเรียนวิชาพละหรือไม่ชอบไปเล่นที่สนามเด็กเล่น
• จำทางเดินในโรงเรียนไม่ได้

เด็กออทิสติกจะมีความยากลำบากเมื่ออยู่ที่บ้านหรือไปโรงเรียน พ่อแม่จะต้องเข้าใจ ควรได้รับการบำบัดโดยเร็ว 

เมื่อพ่อแม่พบข้อบ่งชี้ที่น่าสงสัย ควรเข้ารับการปรึกษาแพทย์เพื่อวินิจฉัยหรือพบนักกิจกรรมบำบัดเพื่อประเมินพัฒนาการและพฤติกรรม โดยมีเป้าหมายเพื่อพัฒนาศักยภาพและแก้ไขพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ให้เด็กสามารถกลับไปใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างมีความสุข 

สาเหตุ

สาเหตุของออทิสติกยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด อย่างไรก็ตาม เป็นที่เชื่อกันว่า

• ปัจจัยพันธุกรรม มีงานวินิจฉัยว่าพบความผิดปกติในส่วนจำเพาะของโครโมโซมหรือยีนส์ และยังพบความเสี่ยงสูงต่อลูกเป็นออทิสติกเมื่อพ่อแม่มีลูกตอนอายุมากแล้ว 
• ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม ก็ถือเป็นปัจจัยที่อาจก่อให้เกิดโรคออทิสติกได้เช่นกัน โดยสาเหตุหลักถูกแบ่งออกเป็น 3 ข้อหลัก ดังนี้:

• การสูบบุหรี่ ในช่วงตั้งครรภ์ระยะแรกส่งผลให้เด็กเป็นออทิสติกเพิ่มขึ้น 40%
• การติดเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรีย ในระหว่างตั้งครรภ์เพิ่มโอกาสในการคลอดบุตรเป็นออทิสติกถึง 7%
• พ่อแม่ที่มีอายุมากกว่า 40 ปี มีแนวโน้มที่จะมีลูกที่เป็นออทิสติกมากถึง 6 เท่า